ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΙ
Τ Ο Τ Ε Ρ Μ Α Τ Ι Σ Α Τ Ε ! ! !
Γράφει η Ντίνα Γκαναβία
Αν επαναλάβω
όσα είναι ήδη γνωστά, φοβούμαι ότι θα προκαλέσω… πλήξη!
Θα
προσπαθήσω λοιπόν να εκφράσω ορισμένες προσωπικές παρατηρήσεις από ψυχολογικούς
στοχασμούς, σχετικά με την ποικιλία των στάσεων των θεσμών της π ο λ ι τ ι κ ή ς γύρω από το γεγονός του ξεπουλήματος του
ονόματος της περιοχής μας και με όσα αυτό συνεπάγεται.
Ο
Βάλτος μαρτύρησε το 1821, αλλά επέζησε. Κι όμως «θάβεται» στην εποχή μας,
αδιάβαστος και αλειτούργητος, καίτοι παντελώς αθώος. Θρήνος βέβαια δεν υπάρχει·
μόνο αγανάκτηση και αγωνιστικότητα… αντίσταση, χαρακτηριστικά των Βαλτινών.
Η
προσπάθεια εξαφάνισης του ονόματός του έχει εγείρει θύελλα αντιδράσεων από τους
δημότες του, καθώς η μνήμη του περνάει (πολύ διακριτικά!) στη λήθη.
Και πρόσφατα μπήκε ακόμα μια βελονιά στο ανοσιούργημα που εξυφαίνεται. Όλοι όσοι νοιώθουμε Βαλτινοί γινόμαστε στόχοι και θύματα μιας ύπουλης διαφήμισης, η οποία διαστρεβλώνει το αυτονόητο. Αφορά τη διαφήμιση «ΤΥΡΙΑ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ» με πρωταγωνιστή το σποτ του κ. Ρουβά.
Αυτός, βέβαια, τη δουλειά του κάνει.
Όμως την
ονομασία του τυριού μπορεί να την οικειοποιείται μόνο ο Βάλτος για ένα πολύ
απλό λόγο: Δεν αρμέγονται τα «προβατάκια» του Αμβρακικού και της Αμφιλοχίας.
Και αν γινότανε αυτό, μόνο την άρμη θα εξασφάλιζαν. Το γάλα προέρχεται από τα
ζωντανά της περιοχής του ορεινού και Ημιορεινού Βάλτου, εκεί όπου οι κάτοικοι
του ματώνουν να το παράγουν κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Οι πληροφορίες
της διαφήμισης είναι ψευδείς και παραπλανητικές προκειμένου να υποστηρίξουν τα
συμφέροντα και τις σκοπιμότητες της ομάδας που αντιπροσωπεύουν οι
προπαγανδιστές που στοχεύουν και
πλήττουν την μοίρα αυτού του ευλογημένου τόπου που προκαλεί κατάφορα ζηλόφθονα
αισθήματα σε ανάλγητους ψυχοβγάλτες, άσπονδους συνέλληνες, εξυπηρετώντας
προσωπικές φιλίες και συνεργασίες.
Και σαν
κερασάκι στην τούρτα ήλθε και αυτή η
διαφήμιση!
Όταν
διαφημίζεται κάτι τέτοιο πρέπει να ψαχνόμαστε για το τι κρύβεται από πίσω.
Δίκαια
προκαλεί αγανάκτηση και αντίδραση στη συντριπτική πλειονότητα των δημοτών,
κυρίως των παραγωγών γάλακτος του Ορεινού και Ήμιορεινού Βάλτου. Τους ματώνει η
σύγκριση της «δικής» τους διαφήμισης δίπλα στην άλλη του τυριού… από «τις
ορεινές πλαγιές Δομοκού».
Θλίβη απέναντι
στην υπερηφάνεια!
Κύριοι, είστε
αραχτοί στην αυταρέσκειά σας. Η χειρότερη πληγή και κατάρα είναι για τον
άνθρωπο να χάνει την ιστορία του.
Όμως πολλές
φορές η υποτιθέμενη νηνεμία προαιωνίζεται… τσουνάμι. Οι «υψηλές» προτροπές περί
«κάλμας» ή οι δηλώσεις «θα το δούμε» σε γεγονός που κοχλάζει, πιθανόν να
επιφέρει τα ακριβώς αντίθετα.
Κανείς
δεν έχει το δικαίωμα να μας αλλάξει ταυτότητα, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα.
Κύριοι,
έχετε υπερβεί τα εσκαμμένα, προσβάλλετε τους απανταχού Βαλτινούς.
Και
πρέπει να θυμάστε ότι «την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς» πράγμα
που λέγεται και πιστεύεται ευρέως, έστω και καθ’ υπερβολή.
Και
καταλήγω στο υπό του Ροΐδη λεχθέν, ότι «έκαστος τόπος έχει την πληγή του:
Η
Αγγλία την ομίχλη, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς…
τους Έλληνας!
Ας
μου επιτραπεί να συμπληρώσω:
«Ο Βάλτος τους Αμφιλόχιους».
Υ.Γ. Κανείς δεν έχει, βέβαια, το δικαίωμα να ευτυχεί μόνος του.
Αλλά το σωστό και δίκαιο είναι «τα του Καίσαρος να ανήκουν και να αποδίδονται τω Καίσαρι!»
